Het leven bestaat uit momenten, soms mooi maar soms ook pijnlijk. Beide kunnen enorm inspirerend zijn. Het is deze inspiratie die ervoor zorgt dat Erasing Mountains van Ruud Houweling zich ontpopt tot een geslepen diamant vol muzikaliteit, integerheid en verbondenheid.
Erasing Mountains is een collectie van nummers die allemaal een eigen karakter hebben, maar tegelijkertijd verbonden zijn door de creatieve impulsen van hun schepper. Tijdens de presentatie van het album vertelde Ruud dat hij het zo jammer vond dat er in Nederland geen muzikale traditie is zoals ze die in o.a. Ierland, Zweden, Spanje of de Balkan kennen en dat hij dit album geschreven heeft vanuit het concept dat deze muzikale traditie wel bestaat. Door allerlei traditionele elementen te combineren weet hij de luisteraar mee te bewegen. Van kerkelijke koortjes die hun vleugels spreiden, koperblazers die een zijpad genomen hebben in de optocht van de fanfare tot de geur van jenever en sigaren in het Amsterdamse bruine café waar de accordeon nog altijd een graag geziene gast is, laat Ruud Houweling zijn fantasie en creativiteit de vrije loop. Hij combineert naar hartelust in liedjes die soms epische proporties aannemen, maar soms ook klein, teder en breekbaar je hart binnensluipen.
Na een prachtige, bijna orkestrale, intro omwikkelt het verdacht catchy "Motherland" je als een deken van warme genegenheid die het gevoel van een thuis universeel maakt en tegelijkertijd heel dichtbij brengt. Dit combineren van intelligente songwriting vol met levendige metaforen en goed in het gehoor liggende arrangementen is een kwaliteit die we kennen van Ruud Houweling. Ook bij nummers als "Why We're Here", "Spring Will Come" en "I Was Always On My Way To You" kunnen we dit terugvinden. "Spring Will Return" kent een van de meest aanstekelijke koortjes die je ooit gehoord hebt en je zult jezelf erop betrappen dat je op willekeurige momenten het refrein van dit nummer aan het neuriën of zingen bent.
Erasing Mountains is een collectie van nummers die allemaal een eigen karakter hebben, maar tegelijkertijd verbonden zijn door de creatieve impulsen van hun schepper. Tijdens de presentatie van het album vertelde Ruud dat hij het zo jammer vond dat er in Nederland geen muzikale traditie is zoals ze die in o.a. Ierland, Zweden, Spanje of de Balkan kennen en dat hij dit album geschreven heeft vanuit het concept dat deze muzikale traditie wel bestaat. Door allerlei traditionele elementen te combineren weet hij de luisteraar mee te bewegen. Van kerkelijke koortjes die hun vleugels spreiden, koperblazers die een zijpad genomen hebben in de optocht van de fanfare tot de geur van jenever en sigaren in het Amsterdamse bruine café waar de accordeon nog altijd een graag geziene gast is, laat Ruud Houweling zijn fantasie en creativiteit de vrije loop. Hij combineert naar hartelust in liedjes die soms epische proporties aannemen, maar soms ook klein, teder en breekbaar je hart binnensluipen.
Na een prachtige, bijna orkestrale, intro omwikkelt het verdacht catchy "Motherland" je als een deken van warme genegenheid die het gevoel van een thuis universeel maakt en tegelijkertijd heel dichtbij brengt. Dit combineren van intelligente songwriting vol met levendige metaforen en goed in het gehoor liggende arrangementen is een kwaliteit die we kennen van Ruud Houweling. Ook bij nummers als "Why We're Here", "Spring Will Come" en "I Was Always On My Way To You" kunnen we dit terugvinden. "Spring Will Return" kent een van de meest aanstekelijke koortjes die je ooit gehoord hebt en je zult jezelf erop betrappen dat je op willekeurige momenten het refrein van dit nummer aan het neuriën of zingen bent.
Last years crows rebuild their clumsy nest
And you will see we've got the greener grass.
-SPRING WILL RETURN
Zoals de titel van het album al enigszins verklapt, vindt Houweling veel inspiratie in de wereld om hem heen. In het titelnummer laten ontembare natuurkrachten een gevoel van tijdloosheid en nederigheid in je achter. Een episch, interactief schilderij waarbij elke noot en klemtoon driedubbel raak zijn. Eén van de absolute hoogtepunten op een album dat vol staat met muzikale Alpenreuzen. Deze grandeur en epiek is niet vreemd op Erasing Mountains. Ook in het accordeonrijke, lichtelijk donkere "Will We Ever Learn" voel je een constante beweging voorwaarts. Hierbij doemen beelden op van de eerdergenoemde bruine café's in Amsterdam, maar vreemd genoeg moet ik bij bepaalde vocale aanzetten direct aan David Bowie denken. Ook het afsluitende "Before I'm Leaving" heeft eenzelfde diepte en karakter en zorgt ervoor dat dit album in een prachtige cirkel transformeert. Door te eindigen met de lyric "Say yes to everything.." symboliseert dit album de natuurlijke drang naar cycli.
The ocean breathes eternity like it always has
Watching waves I throw in fragments of days that wouldn't last
Effertloss the wind's erasing mountains
Blowing through me I forget myself.
-ERASING MOUNTAINS
Te midden van deze overweldigende arrangementen weet Ruud Houweling ook klein en intiem te overtuigen. In het zachte "Cliffs" maakt een fragiele tederheid zich meester van Houweling's prachtige vocalen en het lieve, akoestische "Through The Dark" komt met kracht je ziel binnen, zo mooi. Ruud zingt: "There is no need for words" en daar wil ik me volledig bij aansluiten. Het nummer spreekt helemaal voor zichzelf.
There's no need for words
And I can't make it disappear
But you know I know
How much it hurts
-THROUGH THE DARK
Dat het leven soms vreselijk bizar kan zijn, zal geen nieuws meer zijn. Het ligt echter van begin tot einde aan de oppervlakte in het imposante "Night Falls On The Town". Achter dit nummer gaat een tragisch verhaal schuil, terwijl de rest van de wereld geen moment stopte. Deze paradox van tragiek en continuïteit is op gepaste wijze samengesmolten in een prachtige ode aan "the girl that went missing."
The buildings gathered 'round the square
are basking in the moonlight
And all the closing doors sigh
when night falls on the town.
-NIGHT FALLS ON THE TOWN
Erasing Mountains is een canvas waarbij 11 wonderschone nummers een palet vormen waarbij ik me kan voorstellen dat mensen die graag tekenen of schilderen zich ook visueel volledig zouden kunnen uitleven. Hopelijk is dit album enkel het begin van een lang, nieuw avontuur voor Ruud Houweling, maar zelfs als het hierbij zou blijven, zal dit album ongetwijfeld de tand des tijds doorstaan en doorklinken in de oneindigheid.